ആ ​വെ​ള്ളം അ​ടു​പ്പ​ത്തു​നി​ന്ന് വാ​ങ്ങി​വെ​ക്ക​ണം

ഓ​രോ​രു​ത്ത​രും ആ​ദ​ര​പൂ​ർ​വം ക​ഴു​കേ​ണ്ട​ത് അ​വ​ര​വ​രു​ടെ കാ​ലാ​ണ്. സ്വ​ന്തം കാ​ല് സ്വ​യം ക​ഴു​കാ​നാ​വാ​ത്ത ഒ​രു രോ​ഗാ​വ​സ്ഥ​യി​ൽ മാ​ത്ര​മേ ഒ​രാ​ൾ മ​റ്റു​ള്ള​വ​രോ​ട് കാ​ലു ക​ഴു​കി​ക്കു​വാ​ൻ പാ​ടു​ള്ളൂ. കാ​ല് ക​ഴു​കി​ക്കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​യ​ല്ല, ഒ​ര​ടി​യ​ന്ത​ര ആ​വ​ശ്യ​വു​മി​ല്ലാ​തെ, ‘‘ക​ഴു​കി​ക്കോ, ക​ഴു​കി​ക്കോ’’ എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ്, ഒ​രു ജാ​ള്യ​വു​മി​ല്ലാ​തെ, സ്വ​ന്തം കാ​ല് ക​ഴു​കി​ക്കു​വാ​ൻ സു​ഖി​ച്ച് ഇ​രു​ന്ന് കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന​വ​രെ​യാ​ണ് ജ​നാ​യ​ത്തം വി​ചാ​ര​ണ ചെ​യ്യേ​ണ്ട​ത്.

കു​ട്ടി​ക​ളോ​ട് നി​വ​ർ​ന്നു​നി​ന്നു​കൊ​ണ്ട് മാ​ഷു​മാ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു​കൊ​ടു​ക്കേ​ണ്ട​ത്, മ​ഹാ​ത്മാ അ​യ്യ​ൻ​കാ​ളി​യു​ടെ കൈ​യും പി​ടി​ച്ച് വി​ദ്യാ​ല​യ​ത്തി​ൽ ക​യ​റി​യ പ​ഞ്ച​മി ആ​ര​ു​ടെ​യും കാ​ല് ക​ഴു​കി​യി​ട്ടി​ല്ലെ​ന്ന ആ​ത്മാ​ഭി​മാ​നം ത്ര​സി​പ്പി​ക്കു​ന്ന ച​രി​ത്ര സ​ത്യ​മാ​ണ്. ‘അ​ധഃ​സ്ഥി​ത സ​മൂ​ഹം’ സ്കൂ​ളി​ൽ ക​ട​ന്നി​രു​ന്ന​ത് ഒ​രു ത​മ്പു​രാ​ന്റെ​യും കാ​ലു​പി​ടി​ച്ചി​ട്ട​ല്ല; ജാ​തി മേ​ൽ​ക്കോ​യ്മ​ക്കെ​തി​രെ മു​ഷ്ടി​ചു​രു​ട്ടി​യാ​ണ്. ന​വോ​ത്ഥാ​ന പ്ര​തി​ഭ​ക​ളും പ്ര​ക്ഷോ​ഭ​കാ​രി​ക​ളും വി​ധേ​യ​ത്വ​ത്തി​ന്റെ വ​ഴി​ക​ള​ട​ച്ചാ​ണ് അ​ല്ലാ​തെ ഒ​രാ​ചാ​ര്യ​ന്റെ​യും കാ​ലി​ൽ വെ​ള്ള​മൊ​ഴി​ച്ചി​ട്ട​ല്ല, ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ വെ​ളി​ച്ചം വി​ത​റി​യ​ത്.

എ​ഴു​ത്തി​നി​രു​ത്തി​യി​ട്ട​ല്ല, ഭ​ദ്ര​ദീ​പം കൊ​ളു​ത്തി​യി​ട്ട​ല്ല, യാ​ഗം ചെ​യ്തി​ട്ട​ല്ല, പ​ണി​മു​ട​ക്കി​യി​ട്ടാ​ണ്, ‘കീ​ഴാ​ള​ർ’ പാ​ഠ​ശാ​ല​ക​ളി​ൽ പ്ര​വേ​ശ​നം നേ​ടി​യ​ത്. മ​ഹാ​ത്മാ അ​യ്യ​ൻ​കാ​ളി​യു​ടെ നേ​തൃ​ത്വ​ത്തി​ൽ, ‘അ​ടി​സ്ഥാ​ന​ജ​ന​ത’​യു​ടെ വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ അ​വ​കാ​ശ സാ​ക്ഷാ​ത്കാ​ര​ത്തി​നു​വേ​ണ്ടി, ഒ​രു വ​ർ​ഷ​ത്തി​ലേ​റെ ന​ട​ന്ന​ത്, പൂ​ജ​യ​ല്ല പ്ര​ക്ഷോ​ഭ​മാ​ണ്. പു​രാ​ണ​ങ്ങ​ള​ല്ല, പൊ​രി​വെ​യി​ല​ത്ത് ന​ട​ത്തി​യ അ​വി​രാ​മ​മാ​യ സ​മ​ര പ​ര​മ്പ​ര​ക​ളാ​ണ് കീ​ഴാ​ള ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ ജ്വ​ലി​ക്കു​ന്ന പ്ര​മാ​ണം.

അ​തൊ​ക്കെ​യും പൊ​ളി​ച്ചി​ട്ടാ​ണ്, അ​തി​ലൊ​ക്കെ​യും വെ​ള്ള​മൊ​ഴി​ച്ചി​ട്ടാ​ണ്, ര​ണ്ടാം​വ​ട്ട, ‘പാ​ദ​പൂ​ജ’ പ്ര​ത്യ​ക്ഷ​പ്പെ​ട്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. കാ​ൽ​ക്ക​ൽ കു​നി​ഞ്ഞി​രി​ക്കേ​ണ്ടി വ​രു​ന്ന പാ​വം കു​ട്ടി​ക​ള​ല്ല, അ​വ​ർ​ക്ക്, വി​മോ​ച​ന ച​രി​ത്രം പ​ഠി​പ്പി​ച്ചു​കൊ​ടു​ക്കാ​ത്ത, അ​ധ്യാ​പ​ക​രാ​ണ് കു​റ്റ​വാ​ളി​ക​ൾ! ‘‘നി​ങ്ങ​ളു​ടെ വ​ന്ദേ​മാ​ത​ര​ങ്ങ​ളും ഫാ​ഷ​ൻ പ​രേ​ഡു​ക​ളും കൊ​ണ്ടു​പോ​യി ചു​ട്’’ എ​ന്നാ​ണ് പ്ര​ബു​ദ്ധ​കാ​ലം മു​മ്പ് ആ​വ​ശ്യ​പ്പെ​ട്ട​ത്. പി​ന്ന​ല്ലേ കാ​ലു ക​ഴു​ക​ൽ!

‘പാ​ദ​പൂ​ജ’ മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ഏ​തു പൂ​ജ​യും അ​തി​ൽ വി​ശ്വാ​സ​മു​ള്ള ആ​ർ​ക്കും നി​ർ​വ​ഹി​ക്കാ​വു​ന്ന​താ​ണ്. അ​തി​ന്റെ ശ​രി-​തെ​റ്റു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള സം​വാ​ദ​ങ്ങ​ൾ തു​ട​രാ​വു​ന്ന​താ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ത്തി​ന്റെ ഭാ​ഗ​മാ​യി, പാ​ദ​പൂ​ജ മാ​ത്ര​മ​ല്ല, താ​ൽ​പ​ര്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​ർ​ക്ക് വി​ട്ടു​നി​ൽ​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​യാ​ത്ത വി​ധ​മു​ള്ള ഒ​രു ആ​രാ​ധ​ന​യും സ്കൂ​ളു​ക​ളി​ൽ ഉ​ണ്ടാ​ക​രു​ത്. സ​ർ​വ​മ​ത പ്രാ​ർ​ഥ​ന​യു​ടെ പേ​രി​ൽ​പോ​ലും സ്കൂ​ള​ട​ച്ചു​പൂ​ട്ടി​യ ഇ​ന്ന​ത്തെ ഇ​ന്ത്യ​ന​വ​സ്ഥ​യി​ൽ, ആ​ർ​ക്കും വ്യ​ത്യ​സ്ത രീ​തി​യി​ൽ പ​​ങ്കെ​ടു​ക്കാ​നും പ​​ങ്കെ​ടു​ക്കാ​തി​രി​ക്കാ​നും ക​ഴി​യും വി​ധ​മു​ള്ള ‘മൗ​ന പ്രാ​ർ​ഥ​ന’​യാ​വും വി​ദ്യാ​ല​യ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഉ​ചി​തം.

കൊ​സ​റ​ക്കു​ള്ള ഒ​ര​വ​സ​രം ക​ണ്ടെ​ത്താ​ൻ കാ​ത്തി​രി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ​ക്ക്, കൊ​ത്തി​ത്തി​ന്നാ​നു​ള്ള ഒ​ന്നും ജ​നാ​യ​ത്തം ബാ​ക്കി​വെ​ക്ക​രു​ത്. കൊ​ള്ളാ​വു​ന്ന കാ​ര്യം ചെ​യ്യു​ന്ന സ​ർ​വ​രും അ​ധ്യാ​പ​ക​ര​ട​ക്കം ആ​ദ​രി​ക്ക​പ്പെ​ടേ​ണ്ട​വ​രാ​ണ്. കൊ​ള്ള​രു​താ​ത്ത കാ​ര്യം ചെ​യ്യു​ന്ന​വ​ർ എ​ത്ര വ​ലി​യ ആ​ചാ​ര്യ​ർ ആ​യാ​ലും വി​ചാ​ര​ണ ചെ​യ്യ​പ്പെ​ട​ണം. ദ്രോ​ണാ​ചാ​ര്യ​രെ ഓ​ർ​ക്കു​മ്പോ​ൾ, ഏ​ക​ല​വ്യ​നെ മ​റ​ക്ക​രു​ത്. ‘കാ​ൽ ക​ഴു​കി​ക്കും ഗു​രു​വി​നെ സൂ​ക്ഷി​ക്ക​ണം.

ഭാ​വി​യി​ൽ നി​ന്റെ പെ​രു​വി​ര​ൽ ചോ​ദി​ച്ചേ​ക്കും’ (സി.​എ​സ്. രാ​ജേ​ഷ്) പ​ഴ​യ ഗു​രു​വി​ന്റെ പ​ക​ർ​പ്പ​ല്ല, പ​ക​ർ​പ്പാ​വ​രു​ത് പു​തി​യ അ​ധ്യാ​പ​ക​രെ​ന്ന് തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ത്ത ഭൂ​ത​സ്തം​ഭ​ന മാ​ന​സി​കാ​വ​സ്ഥ​യി​ൽ അ​ക​പ്പെ​ട്ട​വ​രാ​ണ് സ്വ​യം സൃ​ഷ്ടി​ച്ച സു​വ​ർ​ണ ഭൂ​ത​കാ​ല മി​ഥ്യ​യി​ൽ വ​ട്ടം​ക​റ​ങ്ങു​ന്ന​ത്. ച​ന്തു മേ​നോ​ന്റെ ‘ഇ​ന്ദു​ലേ​ഖ’ എ​ന്ന നോ​വ​ലി​ലെ കേ​ന്ദ്ര ക​ഥാ​പാ​ത്ര​മാ​യ മാ​ധ​വ​ൻ, ‘ഗു​രു​ത്വ​ക്കേ​ടോ’ അ​ങ്ങ​നെ​യൊ​രു വാ​ക്കേ എ​നി​ക്ക​റി​യു​ക​യി​ല്ല എ​ന്ന് അ​മ​ർ​ത്തി പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ പൊ​ളി​ഞ്ഞ​താ​ണ് സ​ർ​വ പ്ര​താ​പി​യാ​യ ആ ​പ​ഴ​യ ഗു​രു​വി​ന്റെ ലോ​കം. പ​ഴ​യ ജ​ന്മി​യ​ല്ല പു​തി​യ വ്യ​വ​സാ​യി, ശി​ഷ്യ​ര​ല്ല വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​ക​ൾ, സ​ഹൃ​ദ​യ​ര​ല്ല വാ​യ​ന​ക്കാ​ർ, ഭാ​ര്യാ​ഭ​ർ​ത്താ​ക്ക​ന്മാ​ര​ല്ല പ​ങ്കാ​ളി​ക​ൾ, കാ​മു​കീ കാ​മു​ക​ര​ല്ല അ​നു​രാ​ഗി​ക​ൾ, കൂ​റ​ല്ല സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യം!

സാ​മൂ​ഹി​ക വ​ള​ർ​ച്ച​യി​ലെ തു​ട​ർ​ച്ച​ക​ൾ​ക്കി​ട​യി​ലെ, ഇ​ട​ർ​ച്ച​ക​ൾ മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ, മാ​ഷ​മ്മാ​ർ, വെ​ള്ള​മൊ​ഴി​ക്കാ​ൻ പാ​ക​ത്തി​ൽ നീ​ട്ടി​വെ​ച്ച സ്വ​ന്തം തൃ​പ്പാ​ദ​ങ്ങ​ൾ, സ്വ​യം, പി​ൻ​വ​ലി​ക്കു​മാ​യി​രു​ന്നു. കാ​ലം മാ​റി​യി​ട്ടും കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ട് മാ​റാ​ത്ത​തു​കൊ​ണ്ടാ​ണ് അ​വ​രി​പ്പോ​ഴും ‘അ​മാ​ന്ത കൊ​ടി​മ​ര​ങ്ങ​ൾ’ ക​ണ​ക്ക് ഒ​ന്ന് ത​ളി​ർ​ക്കാ​ൻ​പോ​ലു​മാ​വാ​തെ, ‘ഒ​ഴി​ച്ചോ എ​ത്ര​വേ​ണേ​ലും ഒ​ഴി​ച്ചോ’ എ​ന്ന മ​ട്ടി​ൽ കാ​ലും നീ​ട്ടി ഇ​രി​ക്കു​ന്ന​ത്.

1960ക​ളി​ൽ​പോ​ലും രാ​ജ​സ്ഥാ​നി​ൽ, രാ​ജാ​വ് വാ​ഹ​ന​ത്തി​ൽ പോ​വു​മ്പോ​ൾ ‘പ്ര​ജ​ക​ൾ’ സൈ​ക്കി​ളി​ൽ​നി​ന്നി​റ​ങ്ങി, ആ​ദ​ര​പൂ​ർ​വം ശി​ര​സ്സ് ഭൂ​മി​യി​ൽ സ്പ​ർ​ശി​ക്കു​ന്ന​തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ച്, കെ.​എ​ൻ. പ​ണി​ക്ക​ർ ആ​ത്മ​ക​ഥ​യി​ൽ എ​ഴു​തി​യി​ട്ടു​ണ്ട്. പൗ​ര​രാ​യി വ​ള​രാ​ത്ത പ്ര​ജ​ക​ളു​ടെ കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ കേ​ര​ള​വും അ​ത്ര പി​റ​കി​ല​ല്ല!

നാ​നാ​ത​ര​ത്തി​ലു​ള്ള വി​വേ​ച​ന​ങ്ങ​ളി​ലാ​ണ് കാ​ല് ക​ഴു​ക​ൽ ആ​ചാ​ര​ത്തി​ന്റെ വേ​രു​ക​ൾ ആ​ഴ്ന്നി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്. പ്ര​ശ​സ്ത സാ​ഹി​ത്യ ​പ്ര​തി​ഭ എം. ​മു​കു​ന്ദ​ന്റെ ‘പു​ല​യ​പ്പാ​ട്ടി’​ലെ കീ​ഴാ​ള​നാ​യ ഗൗ​ത​മ​ൻ എ​ന്ന ക​ഥാ​പാ​ത്രം, ത​മ്പു​രാ​ക്ക​ന്മാ​രെ തി​രി​ച്ച​റി​യു​ന്ന​ത് അ​വ​രു​ടെ തി​രു​മു​ഖം ക​ണ്ടി​ട്ട​ല്ല, തൃ​ക്കാ​ൽ ക​ണ്ടി​ട്ടാ​ണ്. ത​ല​താ​ഴ്ത്തി ന​ട​ക്കാ​ൻ മാ​ത്രം പ​രി​ശീ​ലി​പ്പി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടി​ട്ടു​ണ്ടാ​യ ഒ​രു വ​മ്പ​ൻ ​നേ​ട്ടം. മ​ഴ​വി​ല്ല് ക​ണ്ടി​ട്ടി​ല്ലെ​ങ്കി​ലെ​ന്ത്, ത​മ്പു​രാ​ന്റെ മൊ​രി​ഞ്ഞ കാ​ല് കാ​ണാ​മ​ല്ലോ!

ഭൂ​മി പൂ​ജ, ദേ​ശ​പൂ​ജ, പാ​ദ​പൂ​ജ തു​ട​ങ്ങി പ​ല പ്ര​കാ​ര​ത്തി​ലു​ള്ള പൂ​ജ​ക​ൾ, അ​തി​ൽ വി​ശ്വാ​സ​മു​ള്ള​വ​രു​ടെ ആ​രാ​ധ​ന എ​ന്ന അ​വ​സ്ഥ​യും ക​ഴി​ഞ്ഞ് പൊ​തു അ​വ​സ്ഥ​യാ​യി വ​ള​രു​മ്പോ​ൾ ജ​നാ​യ​ത്തം ജാ​ഗ്ര​ത പാ​ലി​ക്ക​ണം. ഇ​ന്ത്യ​യി​ലി​ന്ന് പാ​ദ​പൂ​ജ പ​ഴ​യൊ​രു ആ​ചാ​ര​മ​ല്ല, ന​വ​ഫാ​ഷി​സ്റ്റ് സാം​സ്‍സാ​രി​ക ദേ​ശീ​യ​ത നി​ർ​മി​ച്ച, സ്ഫോ​ട​ന​ശ​ക്തി​യു​ള്ളൊ​രു സാം​സ്കാ​രി​ക ബോം​ബാ​ണ്. ഭി​ന്ന പാ​ര​മ്പ​ര്യ​ങ്ങ​ളു​ടെ ക​ഴു​ത്തി​ലാ​ണ്, ഏ​ക പാ​ര​മ്പ​ര്യ പ്ര​കീ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ ആ ​ഹി​റ്റ്ല​ർ ക​ത്തി​ക​ൾ വ​ന്നു​വീ​ണു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​ത്!

പാ​ഠ​പു​സ്ത​കം തി​രു​ത്ത​ലും പാ​ദ​പൂ​ജാ​ദി​ക​ളു​ടെ വ്യാ​പ​ന​വും അ​തി​ന്റെ ന്യാ​യീ​ക​ര​ണ​വും ത​മ്മി​ലു​ള്ള അ​ദൃ​ശ്യ ബ​ന്ധ​ത്തെ ദൃ​ശ്യ​പ്പെ​ടു​ത്തു​ക​യെ​ന്നു​ള്ള​താ​ണ് സാം​സ്‍കാ​രി​ക വി​മ​ർ​ശ​ക​രു​ടെ ദൗ​ത്യം. രാ​ഷ്ട്രീ​യ പൗ​ര​ത്വ​ത്തി​നു പ​ക​രം മ​ത​പൗ​ര​ത്വം സ്ഥാ​പി​ക്കാ​നു​ള്ള ശ്ര​മ​മാ​ണ് രാ​ജ്യ​ത്തു​ള്ള​ത്. പാ​ഠ​പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ളു​ടെ നി​ർ​മി​തി, യോ​ഗ പ​രി​ശീ​ല​നം, റോ​ഡു​ക​ള​ു​ടെ പു​ന​ർ നാ​മ​ക​ര​ണം, ഭ​ഗ​വ​ദ് ഗീ​ത​യെ ദേ​ശീ​യ ഗ്ര​ന്ഥ​മാ​ക്ക​ൽ തു​ട​ങ്ങി സ്​​​റ്റേ​റ്റ് ന​ട​പ്പാ​ക്കു​ന്ന എ​ല്ലാ പ്ര​വ​ർ​ത്ത​ന​ങ്ങ​ളി​ലും ഇ​തു പ്ര​ക​ട​മാ​ണ്.

അ​തു​വ​ഴി ദേ​ശീ​യ​ത​ക്ക് ന​മു​ക്ക് പ​രി​ച​യ​മി​ല്ലാ​ത്ത പു​തി​യ വ​ർ​ണം ന​ൽ​കു​ക​യാ​ണ്. ​നേ​ര​ത്തേ ഇ​ത്ത​രം വ​ർ​ഗീ​യ​ജ​ൽ​പ​ന​ങ്ങ​ൾ ഹി​ന്ദു​ത്വ​വാ​ദി​ക​ളി​ലെ മ​ത​ഭ്രാ​ന്ത​രി​ൽ​മാ​ത്രം ഒ​തു​​ങ്ങി​നി​ന്നി​രു​ന്നു. കെ.​എ​ൻ. പ​ണി​ക്ക​ർ മാ​ഷ് എ​ഴു​തി​യ​തി​ലെ ആ ‘​തു​ട​ങ്ങി’ എ​ന്നു​ള്ള​തി​ൽ, പാ​ദ​പൂ​ജ​യ​ട​ക്കം ഇ​നി​യെ​ന്തൊ​ക്കെ വ​ന്നു​ചേ​രു​മെ​ന്ന് ഇ​പ്പോ​ൾ പ​റ​യാ​നാ​വി​ല്ല.

‘‘കു​ന്നം​കു​ളം ഭാ​ഗ​ത്ത് വെ​ള്ളാ​വ​ണ​ക്ക് ക​ണ്ട​മാ​നം വ​ള​രു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ അ​വി​ടെ മ​ഞ്ഞ​പ്പി​ത്തം വ​രാ​നി​ട​യു​ണ്ടെ​ന്ന് എ​നി​ക്ക് തോ​ന്നി​യി​രു​ന്നു. കു​റ​ച്ചു ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ അ​വി​ടെ ധാ​രാ​ള​മാ​യി മ​ഞ്ഞ​പ്പി​ത്തം ക​ണ്ടു​തു​ട​ങ്ങി. വെ​ള്ളാ​വ​ണ​ക്കി​ന്റെ കൂ​മ്പും മ​റ്റു ചി​ല മ​രു​ന്നു​ക​ളും ചേ​ർ​ത്തു​ക​ഴി​ച്ചാ​ൽ ഈ ​രോ​ഗം ഭേ​ദ​പ്പെ​ടും.’’ ച​ങ്ങ​മ്പ​ള്ളി കു​ഞ്ഞാ​ല​ൻ ഗു​രു​ക്ക​ൾ, കെ.​എം. വേ​ണു​ഗോ​പാ​ലു​മാ​യി ഒ​ര​ഭി​മു​ഖ​ത്തി​ൽ പ​ങ്കു​വെ​ച്ച​താ​ണി​ത്.

ആ​ന​ക്കാ​ര്യ​ത്തി​ലെ​ന്ത് ചേ​ന​ക്കാ​ര്യം എ​ന്നു ചോ​ദി​ക്കു​ന്ന​വ​ർ, ഏ​ത് കാ​ര്യ​ത്തി​ലും അ​നി​വാ​ര്യ​മാ​ണെ​ങ്കി​ൽ ആ​ന​ക്കും ചേ​ന​ക്കും കാ​ര്യ​മു​ണ്ടെ​ന്നും ഓ​ർ​ക്ക​ണം. പ​റ​ഞ്ഞു​വ​ന്ന​ത് പാ​ദ​പൂ​ജ​യു​ടെ കാ​ര്യ​ത്തി​ലും വേ​റൊ​ര​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ ച​ങ്ങ​മ്പ​ള്ളി കു​ഞ്ഞാ​ല​ൻ വൈ​ദ്യ​ർ പ​ങ്കു​വെ​ച്ച ആ​ശ​യം ഒ​രു ചെ​റി​യ ഭേ​ദ​ഗ​തി​യോ​ടെ ‘പാ​ദ​പൂ​ജാ​ദി’ സം​ഘ​പ​രി​വാ​ർ സാം​സ്കാ​രി​ക യു​ദ്ധ​ത്തി​ലും പ്ര​സ​ക്ത​മാ​ണെ​ന്നാ​ണ്.

സ്ഥ​ല​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും സ്ഥാ​പ​ന​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും പേ​രു​മാ​റ്റ​ൽ, മ​ഹാ​ന്മാ​രെ പി​ടി​ച്ചെ​ടു​ത്ത് സ്വ​ന്ത​മാ​ക്ക​ൽ, ച​രി​ത്രം തി​രു​ത്ത​ൽ, വ്യ​ത്യ​സ്ത​ത​ക​ളെ വി​രോ​ധ​ങ്ങ​ളാ​ക്ക​ൽ, പാ​ദ​പൂ​ജാ​ദി ആ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളു​ടെ ആ​ദ​ർ​ശ​വ​ത്ക​ര​ണം തു​ട​ങ്ങി; ച​ങ്ങ​മ്പ​ള്ളി കു​ഞ്ഞാ​ല​ൻ വൈ​ദ്യ​ർ കു​ന്നം​കു​ള​ത്ത് ഒ​രു പ്ര​ത്യേ​ക സ​മ​യ​ത്ത് വ്യാ​പ​ക​മാ​യി വ​ള​രു​ന്ന​ത് ക​ണ്ട ആ ​വെ​ള്ളാ​വ​ണ​ക്ക് പോ​ലെ, ഇ​​പ്പോ​ൾ മു​മ്പി​ല്ലാ​ത്ത​വി​ധം ഇ​ന്ത്യ​യി​ലാ​ക​മാ​നം പ​ല​വി​ധ​ത്തി​ൽ വ​ള​ർ​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന പാ​ദ​പൂ​ജ അ​ട​ക്ക​മു​ള്ള പ്ര​ത്യ​ക്ഷ-​പ്ര​ച്ഛ​ന്ന ജാ​ത്യാ​ചാ​ര​ങ്ങ​ൾ, മ​ഞ്ഞ​പ്പി​ത്ത​ത്തേ​ക്കാ​ൾ മാ​ര​ക​മാ​യ സാം​സ്കാ​രി​ക രോ​ഗ​ത്തി​ന്റെ അ​ട​യാ​ള​ങ്ങാ​ണ്.

എ​ന്നാ​ൽ, ആ ​വെ​ള്ളാ​വ​ണ​ക്ക് വ​രാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന രോ​ഗ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള താ​ക്കീ​താ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ, ഇ​പ്പോ​ൾ ഇ​താ​ണ് അ​സ്സ​ൽ ഭാ​ര​തീ​യ സം​സ്കാ​രം എ​ന്ന പ​ര​സ്യ​ത്തോ​ടെ ശ​ക്തി​പ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന പാ​ദ​പൂ​ജാ​ദി ചാ​തു​ർ​വ​ർ​ണ്യ ആ​ചാ​ര​ങ്ങ​ൾ, വ​രാ​നി​രി​ക്കു​ന്ന ഏ​തോ വി​പ​ത്തി​ന്റെ​യ​ല്ല, വ​ന്നു​ക​ഴി​ഞ്ഞ​തും വ​ള​ർ​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്ന​തു​മാ​യ വി​പ​ത്തി​ന്റെ ഭാ​ഗ​മാ​ണ്. ആ ​വെ​ള്ളാ​വ​ണ​ക്കി​ൽ രോ​ഗ​ത്തി​നു​ള്ള മ​രു​ന്ന് കൂ​ടി ഉ​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ൽ; ജാ​തി ഭൂ​ത​ത്തെ​കൊ​ണ്ടാ​ടു​ന്ന പാ​ദ​പൂ​ജാ​ദി ആ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളി​ൽ, ആ ​വി​ധം ഒ​രു മ​രു​ന്നു​മി​ല്ലെ​ന്ന് മാ​ത്ര​മ​ല്ല, ജ​ന​ത​യു​ടെ സ്വ​ത​ന്ത്ര​ജീ​വി​ത​ത്തെ വി​ഷ​മ​യ​മാ​ക്കു​ന്ന മൗ​ലി​ക​മാ​യ ചി​ല ആ​ശ​യ​ങ്ങ​ളു​ണ്ട് താ​നും!

അ​തി​ൽ ഒ​ന്നാ​മ​ത്തേ​ത് വി​ദ്യാ​ഭ്യാ​സ​ത്തി​​ന്റെ നാ​ല് തൂ​ണു​ക​ളി​ൽ പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട ഒ​രു​മി​ച്ച് ജീ​വി​ക്കാ​നു​ള്ള പ​രി​ശീ​ല​ന​ത്തെ പൊ​ളി​ക്കു​ക എ​ന്നു​ള്ള​താ​ണ്. എ​ന്നാ​ൽ, അ​ത്ര​ത​ന്നെ പ്ര​ധാ​ന​പ്പെ​ട്ട​താ​ണ് ചി​ല പ്ര​ത്യേ​ക ആ​ചാ​രാ​ദി​ക​ൾ​ക്ക്, സ​ർ​ക്കാ​ർ സ​ഹാ​യ​ത്തോ​ടെ ‘യോ​ഗ്യ​താ​പ​ട്ടം’ ചാ​ർ​ത്തു​ന്ന പ്ര​വ​ർ​ത്ത​നം.

അ​വ​സാ​ന​മാ​യി ഇ​തി​നെ​യൊ​ക്കെ രാ​ജ്യ​സ്നേ​ഹം, രാ​ജ്യ​ദ്രോ​ഹം, ദേ​ശീ​യം, ദേ​ശ​വി​രു​ദ്ധം എ​ന്ന​തി​ലേ​ക്ക് ഉ​ദ്ഗ്ര​ഥി​ക്ക​ലാ​ണ്! ന​വ ഫാ​ഷി​സം ആ​ഘോ​ഷി​ക്കു​ന്ന, മേ​ൽ​ക്കോ​യ്മാ ദേ​ശീ​യ​ത​യു​ടെ വി​ളം​ബ​ര​മാ​ണ്, ‘പാ​ദ​പൂ​ജ’​യെ​ന്ന് മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കാ​ൻ പാ​ദ​പൂ​ജാ പ്ര​ചാ​ര​ണ​ത്തി​ന് കേ​ര​ള​ത്തി​ൽ നേ​തൃ​ത്വം കൊ​ടു​ക്കു​ന്ന ബി.​വി.​എ​ൻ അ​ഥ​വാ ഭാ​ര​തീ​യ വി​ദ്യാ നി​കേ​ത​ന്റെ ഇ​തു​സം​ബ​ന്ധ​മാ​യ പ്ര​ചാ​ര​ണ​ങ്ങ​ൾ​മാ​ത്രം ശ്ര​ദ്ധി​ച്ചാ​ൽ മ​തി​യാ​വും.

ഭാ​ര​തീ​യ വി​ദ്യാ​നി​കേ​ത​ന്റെ സം​സ്ഥാ​ന അ​ധ്യ​ക്ഷ​നും സം​ഘ ധൈ​ഷ​ണി​ക​നു​മാ​യ പി. ​ഗോ​പാ​ല​ൻ കു​ട്ടി മാ​സ്റ്റ​ർ, ‘ജ​ന്മ​ഭൂ​മി’​യി​ൽ എ​ഴു​തി​യ ‘ഗു​രു​പൂ​ജ​യും അ​നാ​വ​ശ്യ വി​വാ​ദ​ങ്ങ​ളും’ എ​ന്ന പ്ര​ബ​ന്ധ​ത്തി​ന്റെ ഒ​റ്റ​വാ​ക്യ സം​ഗ്ര​ഹം: പാ​ദ​പൂ​ജാ വി​മ​ർ​ശം രാ​ഷ്ട്ര​സ്വ​ത്വ​​ത്തെ ത​ക​ർ​ക്കാ​നു​ദ്ദേ​ശി​ച്ചു​ള്ള​താ​ണ് എ​ന്ന​തി​ൽ ഒ​തു​ങ്ങും. അ​ദ്ദേ​ഹം ‘ജ​ന്മ​ഭൂ​മി’​യി​ൽ എ​ഴു​തി​യ​ത്: ‘‘വ്യാ​സ ജ​യ​ന്തി​ദി​ന​ത്തി​ൽ ലോ​ക ഗു​രു​വാ​യി വ്യാ​സ ഭ​ഗ​വാ​നെ പൂ​ജി​ക്കാ​നും ആ ​പ​ര​മ്പ​ര​യെ സ്മ​രി​ച്ച് മു​ഴു​വ​ൻ ഗു​രു​ക്ക​ന്മാ​രെ​യും പൂ​ജി​ക്കു​വാ​നും സം​സ്കാ​ര സ​മ്പ​ന്ന​രും സ്വ​ത്വ​ബോ​ധ​മു​ള്ളി​ലു​ണ​ർ​ന്ന​വ​രു​മാ​യ വ്യ​ക്തി​ക​ൾ​ക്ക് തീ​ർ​ച്ച​യാ​യും സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​മു​ണ്ട്.’’ എ​ന്നാ​ണ്.

ഭാ​ര​തം വി​ശ്വ​ഗു​രു​വാ​ണ് എ​ന്നൊ​രു സ​ങ്കു​ചി​ത ആ​ശ​യ​ത്തി​ന്റെ വ​ലി​ച്ചു​നീ​ട്ട​ലി​ന​പ്പു​റം ഇ​തി​ലൊ​ന്നു​മി​ല്ല. നാ​മി​ന്ന് ജീ​വി​ക്കു​ന്ന ലോ​കം അ​സം​ഖ്യം അ​ന്വേ​ഷ​ക​രു​ടെ​യും പ്ര​ക്ഷോ​ഭ​കാ​രി​ക​ളു​ടെ​യും വൈ​വി​ധ്യ​പൂ​ർ​ണ​മാ​യ ആ​ശ​യാ​ദ​ർ​ശ​ങ്ങ​ളു​ടെ​യും സം​യു​ക്ത​ഫ​ല​മാ​ണെ​ന്നി​രി​ക്കെ, അ​തൊ​രൊ​റ്റ രാ​ജ്യ​ത്തി​ന്റെ മാ​ത്രം ക​ണ​ക്കു​പു​സ്ത​ക​ത്തി​ൽ വ​ര​വ് വെ​ക്കു​ന്ന​തി​ന്റെ അ​നൗ​ചി​ത്യ​മാ​ണ് ഇ​വി​ടെ വെ​ട്ടി​യി​െ​ട്ടാ​രു മ​ര​ത്ത​ടി ക​ണ​ക്ക് മു​റി​ഞ്ഞു​കി​ട​ക്കു​ന്ന​ത്!

ഒ​രു മ​ഹാ​നെ ച​രി​ത്ര​പു​രു​ഷ​നാ​യും ഭ​ഗ​വാ​നാ​യും കാ​ണാ​നോ കാ​ണാ​തി​രി​ക്കാ​നോ ഉ​ള്ള സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തെ​ക്കു​റി​ച്ച് സം​സാ​രി​ക്കു​ന്ന​തി​നു​പ​ക​രം, ഞ​ങ്ങ​ൾ ക​ൽ​പി​ക്കും നി​ങ്ങ​ൾ അ​നു​സ​രി​ക്ക​ണം എ​ന്ന മ​ട്ടി​ലു​ള്ള അ​വ​ത​ര​ണ​ങ്ങ​ളെ ജാ​തി​മേ​ൽ​ക്കോ​യ്മ​ക്ക് കീ​ഴൊ​തു​ങ്ങാ​ത്ത ആ​രും വ​ക​വെ​ക്കി​ല്ല. എ​ത്ര ശു​ദ്ധ​ജ​ലം ആ​ദ​ര​ണീ​യ​രാ​യ ആ​ചാ​ര്യ​ന്മാ​രു​ടെ കാ​ലി​ൽ ഒ​ഴി​ച്ചാ​ലും അ​തി​ൽ​നി​ന്നും മേ​ൽ​ക്കോ​യ്മാ ദേ​ശീ​യ​ത​യു​ടെ അ​ഴു​ക്കി​ന്റെ മ​ണം ഒ​ലി​ച്ചു​പോ​വി​ല്ല.

ഗു​രു​ക്ക​ന്മാ​രു​ടെ കാ​ല് ക​ഴു​കാ​ൻ താ​ൽ​പ​ര്യ​മി​ല്ലാ​ത്ത​വ​രെ മു​ഴു​വ​ൻ, ‘സ​മാ​ജ​ശ​ത്രു​ക്ക​ളും’, ‘രാ​ഷ്ട്ര​വി​ദ്രോ​ഹി​ക​ളും’ അ​സൂ​യാ​ലു​ക്ക​ളു​മാ​യി മു​ദ്ര​കു​ത്തു​ന്ന കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടാ​ണ് സ​ത്യ​ത്തി​ൽ അ​സ​ഹി​ഷ്ണു​ത​യെ സ്വ​ന്തം ആ​ദ​ർ​ശ​മാ​ക്കു​ന്ന​ത്. എ​ന്നി​ട്ടും സം​ഘ​ധൈ​ഷ​ണി​ക​ർ ആ ​കു​റ്റ​വും കെ​ട്ടി​വെ​ക്കു​ന്ന​ത് ജ​നാ​യ​ത്ത കാ​ഴ്ച​പ്പാ​ടി​ന്റെ ശി​ര​സ്സി​ലാ​ണ്. സം​ശ​യാ​ലു​ക്ക​ൾ, ‘ഗു​രു​പൂ​ജ​യും അ​നാ​വ​ശ്യ വി​വാ​ദ​ങ്ങ​ളും’ എ​ന്ന പ്ര​ബ​ന്ധ​ത്തി​ലെ ഏ​തെ​ങ്കി​ലു​മൊ​രു ഭാ​ഗം മാ​ത്രം വാ​യി​ച്ചാ​ൽ മ​തി​യാ​വും!

മു​മ്പൊ​രു മ​നു​ഷ്യ​ൻ ത​നി​ക്കു​ചു​റ്റും മാ​ത്രം ക​റ​ങ്ങി, സ്വ​യം പ​ല​വി​ധ ‘‘ജ​ൽ​പ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ മു​ഴു​കി ന​ട​ന്നു​പോ​വു​ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അ​ങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കെ ത​ന്റെ കാ​ലി​ൽ എ​ന്തോ ഒ​ന്ന് തൊ​ടു​ന്ന​താ​യി അ​യാ​ൾ​ക്ക് തോ​ന്നി. തി​രി​ഞ്ഞു​നോ​ക്കി​യ​പ്പോ​ൾ ക​ണ്ട​ത് ഒ​രു പ​ട്ടി​യെ. ‘‘കാ​ലു ന​ക്കു​ന്ന നാ​ശം പ​ട്ടി’’ അ​യാ​ൾ ആ​ക്രോ​ശി​ച്ചു.

എ​ന്നി​ട്ട് പ​തി​വു​പോ​ലെ എ​ന്തോ വ​ലി​യ കാ​ര്യം​ചെ​യ്ത മ​ട്ടി​ൽ പ​തി​വ്, ജ​ൽ​പ​ന​ങ്ങ​ളി​ൽ മാ​ത്രം ജ​യി​ച്ച് പി​ന്നെ​യും ന​ട​ക്കാ​നാ​രം​ഭി​ച്ച​പ്പോ​ൾ ആ ​പ​ട്ടി തി​രി​ച്ച​ടി​ച്ചു. ‘‘ഹോ​യ്, അ​വി​ടെ നി​ല്ല്; കാ​ല് ന​ക്കു​ന്ന കാ​ര്യ​ത്തി​ൽ ഞാ​ൻ നി​ന്നോ​ള​മി​ല്ല’’ എ​ന്നും പ​റ​ഞ്ഞ​ത് ഓ​ടി​പ്പോ​യി! ‘ലു​ഷ​ന്റെ ഒ​രു നാ​യ​യു​ടെ തി​രി​ച്ച​ടി’ എ​ന്ന ക​വി​ത​യു​ടെ സ്വ​ത​ന്ത്ര​സം​ഗ്ര​ഹം ഒ​ന്നി​നും വേ​ണ്ടി​യ​ല്ലാ​തെ ഓ​ർ​മ​യി​ൽ​നി​ന്ന്!

വി​ദ്യാ​ദാ​ന​ത്തി​ൽ​നി​ന്നും ഗു​രു​കു​ല​ത്തി​ൽ​നി​ന്നും ഒ​രു ജ​ന​ത പു​റ​ത്തു​ക​ട​ന്ന് നി​വ​ർ​ന്നു​നി​ന്ന് മു​ന്നേ​റി​യ​ത് ഒ​രു ആ​ചാ​ര്യ​ന്റെ​യും കാ​ലു ക​ഴു​കി​യി​ട്ട​ല്ല. നി​ര​വ​ധി അ​ധി​നി​വേ​ശ ക​ട​മ്പ​ക​ൾ പി​ന്നി​ട്ടാ​ണ്, അ​ടി​സ്ഥാ​ന ജ​ന​വി​ഭാ​ഗ​ങ്ങ​ൾ, വി​ദ്യ സ്വ​ന്തം അ​വ​കാ​ശ​മാ​ണെ​ന്ന തി​രി​ച്ച​റി​വി​ലേ​ക്ക് വ​ള​ർ​ന്ന​ത്. പ്ര​സ്തു​ത സ​ങ്കീ​ർ​ണ സ​മ​ര​പ്ര​ക്രി​യ​യെ​യാ​കെ ആ​ചാ​ര്യ​ന്മാ​രി​ലേ​ക്കോ വി​ദ്യാ​ല​യ​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കോ ആ​ചാ​ര​ങ്ങ​ളി​ലേ​ക്കോ വെ​ട്ടി​യൊ​തു​ക്കാ​നാ​വി​ല്ല.

മാ​ഷ​ന്മാ​രു​ടെ കാ​ലി​ൽ ഒ​ഴി​ക്കാ​ൻ വെ​ച്ച വെ​ള്ളം അ​ടു​പ്പ​ത്തു​ത​ന്നെ വെ​ക്കു​ന്ന​താ​വും ന​ല്ല​ത്. ‘‘ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ഉ​ണ​ർ​ച്ച​ക​ളു​ടെ ക​ട​ലാ​ക്ര​മ​ണം ത​ട​യാ​ൻ/​നി​ങ്ങ​ൾ ക​പ​ട​ച​രി​ത്ര​ങ്ങ​ളും പു​റം പ​രി​ഷ്കാ​ര​ങ്ങ​ളും​കൊ​ണ്ട് പാ​ഴ്ചി​റ കെ​ട്ടു​ന്നു./ ഒ​രി​ട​ത്ത് നി​ങ്ങ​ൾ ഞ​ങ്ങ​ളു​ടെ ചി​ന്ത​യു​ടെ പ​ഴു​ത​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ/​മൂ​ന്നി​ട​ത്ത് അ​തൊ​ന്നി​ച്ച് ചോ​ദ്യ​ങ്ങ​ൾ തെ​റി​പ്പി​ച്ച് വ​ര​മ്പ് മു​റി​ക്കു​ന്നു./ വാ​ക്കു​ക​ളെ ജീ​വി​ത​ത്തി​ൽ​നി​ന്ന​ട​ത്തി​മാ​റ്റു​ന്ന നി​ങ്ങ​ളു​ടെ ച​തി​യ​ൻ ഗ്ര​ന്ഥ​ങ്ങ​ൾ വ​ലി​ച്ചെ​റി​ഞ്ഞ്, ഞ​ങ്ങ​ൾ വ​ലി​യ വാ​യ​ന​ശാ​ല​ക​ളി​ലേ​ക്ക് പോ​കു​ന്നു/ ഞ​ങ്ങ​ൾ ശ​രി​യാ​യ പു​സ്ത​ക​ങ്ങ​ൾ വാ​യി​ക്കു​ന്നു/ ത്രി​വ​ർ​ണ പു​റ​ഞ്ച​ട്ട മാ​റ്റി/ ഞ​ങ്ങ​ൾ ഇ​ന്ത്യ​യെ ന​ഗ്ന​മാ​യി വാ​യി​ക്കു​ന്നു/ നി​ങ്ങ​ൾ തു​ണ്ടം തു​ണ്ട​മാ​ക്കി മു​റി​ച്ച ജീ​വി​ത​ത്തെ/ ഒ​ന്നി​ച്ച് കൂ​ട്ടി​വെ​ച്ച്/ ഞ​ങ്ങ​ൾ മു​ഴു​വ​നും ത​പ്പി​ത്ത​പ്പി വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കു​ന്നു/ പ​ഠ​ന​മു​റി​ക​ളി​ലും പ​രീ​ക്ഷ​ണ​ശാ​ല​ക​ളി​ലും പ​ണി​ശാ​ല​ക​ളി​ലു​മി​രു​ന്ന്/ ഞ​ങ്ങ​ൾ ഭാ​വി​യു​ടെ ജാ​ത​കം ഗ​ണി​ക്കു​ന്നു.’’ (‘ഒ​രി​ന്ത്യ​ൻ വി​ദ്യാ​ർ​ഥി​യു​ടെ ആ​ത്മ​ഗ​തം: സ​ച്ചി​ദാ​ന​ന്ദ​ൻ).