സാ​ഫ​ല്യം

കാ​ര്യം സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളൊ​ക്കെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും തു​ട​ർ​ച്ച​യാ​യി യു​വ​ക​ഥാ​കൃ​ത്തി​ന്റെ ക​ഥ​ക​ൾ പ്രാ​ധാ​ന്യ​ത്തോ​ടെ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ൽ വ​ന്നു​തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ൾ ക​ഥാ​കൃ​ത്ത് അ​സ്വ​സ്ഥ​നാ​യി. യ​ഥാ​ർ​ഥ​ത്തി​ൽ അ​സൂ​യ തോ​ന്നേ​ണ്ട കാ​ര്യ​മൊ​ന്നു​മി​ല്ല. അ​യാ​ളു​ടെ​യും ക​ഥ​ക​ൾ ഇ​ട​ക്കി​ടെ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്ക​പ്പെ​ടാ​റു​ള്ള​താ​ണ്.

പോ​രെ​ങ്കി​ൽ അ​വ​ർ ന​ല്ല സു​ഹൃ​ത്തു​ക്ക​ളു​മാ​ണ്. എ​വി​ടെ​യെ​ങ്കി​ലും ക​ഥാ​കൃ​ത്തി​ന്റെ സൃ​ഷ്ടി ക​ണ്ടാ​ലു​ട​ൻ ഫോ​ൺ ചെ​യ്ത് അ​ഭി​പ്രാ​യം പ​റ​യാ​ൻ മ​ടി​യി​ല്ലാ​ത്ത ആ​ളാ​ണ്. താ​നാ​ക​ട്ടെ യു​വ​ക​ഥാ​കൃ​ത്തി​ന്റെ​തെ​ന്ന​ല്ല പ​രി​ച​യ​മു​ള്ള ആ​രു​ടെ സൃ​ഷ്ടി​ക​ൾ ക​ണ്ടാ​ലും അ​ഭി​പ്രാ​യ​മ​റി​യി​ക്കു​ന്ന പ​തി​വൊ​ന്നു​മി​ല്ല. ശ​രാ​ശ​രി ഏ​തൊ​രു കേ​ര​ളീ​യ​നെ​യും പോ​ലെ എ​ത്ര ന​ല്ല സൃ​ഷ്ടി ക​ണ്ടാ​ലും ‘ങ്ഹാ, ​ത​ര​ക്കേ​ടി​ല്ല’ എ​ന്നൊ​ര​ഭി​പ്രാ​യം മ​ന​സ്സി​ൽ സൂ​ക്ഷി​ക്കു​മെ​ന്നുമാ​ത്രം.

യു​വ​ക​ഥാ​കൃ​ത്തി​ന്റെ സൃ​ഷ്ടി​ക​ൾ പ​ല​തും പ​ല പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​ര​ണ​ങ്ങ​ളി​ലും നി​റ​മു​ള്ള ചി​ത്ര​ങ്ങ​ൾ സ​ഹി​തം വ​ന്നു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. പ​ല​രും ക​ഥ​ക​ളെ​പ്പ​റ്റി അ​ഭി​ന​ന്ദ​ന​ക്കു​റി​പ്പു​ക​ളെ​ഴു​തി. അ​തി​നി​ട​യി​ൽ ക​ഥാ​കൃ​ത്തി​ന്റെ ആ​ദ്യ​സ​മാ​ഹാ​ര​വും പു​റ​ത്തി​റ​ങ്ങി. പി​ന്നെ അ​തി​നെ​പ്പ​റ്റി​യാ​യി ച​ർ​ച്ച. അ​ധി​കം താ​മ​സി​യാ​തെ അ​തി​ന് ഒ​ര​വാ​ർ​ഡും കി​ട്ടി. ക​ഥാ​കൃ​ത്തി​ന്റെ അ​സ്വ​സ്ഥ​ത ക​ന​ലാ​യി നീ​റി​പ്പു​ക​ഞ്ഞു​കൊ​ണ്ടി​രു​ന്നു. താ​ൻ അ​വ​ന് മു​മ്പേ എ​ഴു​തി തു​ട​ങ്ങി​യ​താ​ണ്.

എ​ന്നി​ട്ടും ത​ന്റെ സൃ​ഷ്ടി​ക​ളെ​പ്പ​റ്റി ആ​രും ച​ർ​ച്ച ചെ​യ്യു​ന്നി​ല്ല. ഒ​രു പു​സ്ത​കം പോ​ലും ഇ​തു​വ​രെ പ്ര​സി​ദ്ധീ​ക​രി​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞി​ട്ടി​ല്ല.​ പ്രാ​ദേ​ശി​ക​മാ​യ ഒ​രു അ​വാ​ർ​ഡെ​ങ്കി​ലും കി​ട്ടി​യി​ട്ടു​മി​ല്ല.​ ഇ​പ്പോ​ഴാ​ക​ട്ടെ ക്ഷ​മാ​പ​ണ​ക്കു​റി​പ്പു​ക​ളോ​ടെ പ​ല​ക​ഥ​ക​ളും പ​ത്രാ​ധി​പ​ൻ​മാ​ർ തി​രി​ച്ച​യ​ക്കു​ക​യും ചെ​യ്യു​ന്നു.

ആ​യി​ട​ക്കാ​ണ് പ്ര​സി​ദ്ധ​മാ​യ ഇ​ന്റ​ർ​നെ​റ്റ് മാ​സി​ക​ക​ളി​ലും ക​ഥാ​കൃ​ത്തി​ന്റെ ക​ഥ വ​രാ​ൻ തു​ട​ങ്ങി​യ​ത്. വ​ള​രെ ശ്ര​ദ്ധി​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ക​ഥ​ക​ൾ. വാ​യി​ച്ച​വ​ർ യു​വ​ക​ഥാ​കൃ​ത്തി​നെ അ​ഭി​ന​ന്ദി​ച്ചു. എ​വി​ടെ​യും ക​ഥാ​കൃ​ത്തി​നെ​ക്കു​റി​ച്ചു​ള്ള അ​ഭി​ന​ന്ദ​ന​ങ്ങ​ൾ നി​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ മ​ന​സ്സ് വ​ല്ലാ​തെ അ​സ്വ​സ്ഥ​മാ​യി. ഇ​നി​യും എ​ന്തെ​ങ്കി​ലും ചെ​യ്തി​ല്ലെ​ങ്കി​ൽ അ​സ്വ​സ്ഥ​ത​യും വി​ദ്വേ​ഷ​വും നി​റ​ഞ്ഞ മ​ന​സ്സി​ന് ഭ്രാ​ന്ത് പി​ടി​ക്കു​മെ​ന്ന് അ​യാ​ൾ​ക്ക് തോ​ന്നി.​ നേ​രി​യ കു​റ്റ​ബോ​ധ​ത്തോ​ടെ​യാ​ണെ​ങ്കി​ലും അ​യാ​ൾ അ​ഭി​പ്രാ​യം കു​റി​ച്ചി​ട്ടു.

‘ക​ഥ വാ​യി​ച്ചു തു​ട​ങ്ങി​യ​പ്പോ​ൾ ആ​കാം​ക്ഷ​യു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നെ​ങ്കി​ലും വാ​യി​ച്ചു ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ ന​ന​ഞ്ഞ പ​ട​ക്കം പോ​ലെ ആ​യി. ദ​യ​വാ​യി ഇ​ത്ത​രം ക​ഥ​ക​ൾ എ​ഴു​തി വാ​യ​ന​ക്കാ​രെ ബു​ദ്ധി​മു​ട്ടി​ക്ക​രു​ത്...’ പേ​രെ​ഴു​തേ​ണ്ട സ്ഥ​ല​ത്ത് തി​രി​ച്ച​റി​യാ​ത്ത എ​തോ പേ​രു​മെ​ഴു​തി, അ​യ​ച്ചു ക​ഴി​ഞ്ഞ​പ്പോ​ഴാ​ണ് അ​യാ​ൾ​ക്ക് സ​മാ​ധാ​ന​മാ​യ​ത്.

ആ​രും അ​റി​ഞ്ഞി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും മ​നഃ​സാ​ക്ഷി​യു​ടെ കോ​ട​തി അ​യാ​ളെ കു​റ്റ​പ്പെ​ടു​ത്താ​തി​രു​ന്നി​ല്ല. അ​ഭി​ന​ന്ദി​ച്ചി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും, ആ​ക്ഷേ​പി​ക്കാ​തി​രി​ക്കു​ക​യെ​ങ്കി​ലും ചെ​യ്യാ​മാ​യി​രു​ന്നു. ഒ​ന്നു​മി​ല്ലെ​ങ്കി​ലും അ​വ​ൻ നി​ന്റെ സു​ഹൃ​ത്ത​ല്ലേ... അ​സൂ​യ നി​റ​ഞ്ഞ അ​യാ​ളു​ടെ മ​ന​സ്സി​ന് ഉ​പ​ദേ​ശ​ങ്ങ​ൾ കേ​ൾ​ക്കാ​നു​ള്ള സ​മ​യ​മു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നി​ല്ല. ഏ​തോ ജ​ന്മ​സാ​ഫ​ല്യം നേ​ടി​യ സം​തൃ​പ്തി അ​യാ​ളു​ടെ മ​ന​സ്സി​ൽ നി​റ​ഞ്ഞു.