‘മ​രു​പ്പ​ച്ച'

'നി​ങ്ങ​ള​റി​ഞ്ഞോ, ന​മ്മു​ടെ അ​പ്പു​റ​ത്തെ വീ​ട്ടി​ലെ മാ​മ​യെ ഇ​ന്ന് ആം​ബു​ല​ൻ​സി​ൽ കൊ​ണ്ടു​പോ​കു​ന്ന​ത് ക​ണ്ടു...' ഓ​ഫി​സി​ൽ​നി​ന്നു​വ​ന്ന് വ​സ്ത്രം മാ​റു​ക​യാ​യി​രു​ന്ന എ​ന്നോ​ട് ഭാ​ര്യ അ​ടു​ക്ക​ള​യി​ൽ നി​ന്ന് വി​ളി​ച്ചു​പ​റ​യു​ന്ന​ത് കേ​ട്ടു. 'ദൈ​വ​മേ! എ​ന്റെ നെ​ഞ്ചൊ​ന്ന് പി​ട​ഞ്ഞു. പെ​ട്ടെ​ന്ന് വ​സ്ത്രം മാ​റി ഹാ​ളി​ലേ​ക്ക് വ​ന്ന​പ്പോ​ൾ ഭാ​ര്യ ചാ​യ​യു​മാ​യി എ​ത്തി. അ​വ​ൾ​ക്ക് കൂ​ടു​ത​ലാ​യി ഒ​ന്നും അ​റി​യി​ല്ല. പി​ന്നീ​ടൊ​രി​ക്ക​ലും തി​രി​ച്ചു​വ​രാ​ത്ത ഒ​രു യാ​ത്ര​യാ​യി​രു​ന്നു അ​തെ​ന്ന് പി​ന്നീ​ടു​ള്ള ദി​വ​സ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഞാ​ൻ അ​റി​ഞ്ഞു!.

വീ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് ലി​ഫ്റ്റി​ലി​റ​ങ്ങി പാ​ർ​ക്കി​ങ്ങി​ലേ​ക്ക് ന​ട​ക്കു​മ്പോ​ൾ പ​തി​വാ​യി കാ​ണു​ന്ന പോ​ലെ അ​ന്നും എ​തി​ർ​വ​ശ​ത്തു​ള്ള വീ​ടി​ന്റെ മു​ന്നി​ൽ പ്രാ​യ​മു​ള്ള, അ​റ​ബ് എ​ന്ന് തോ​ന്നി​ക്കു​ന്ന ആ ​സ്ത്രീ, ത​ന്റെ ചെ​റു​താ​യി കൂ​നി​യ ശ​രീ​രം ആ​വു​ന്ന​തും നി​വ​ർ​ത്തി, ആ​കാ​ശ​ത്തേ​ക്ക് നോ​ക്കി, കൈ​ക​ളു​യ​ർ​ത്തി പ്രാ​ർ​ഥ​ന​പോ​ലെ എ​ന്തോ പി​റു​പി​റു​ക്കു​ന്നു. ആ​കെ​യു​ള്ള ഒ​രു മ​ക​ൾ ജോ​ലി​ക്ക് പോ​യാ​ൽ​പി​ന്നെ അ​വ​ർ ഒ​റ്റ​ക്കാ​ണ്. ഒ​രു കൗ​തു​ക​ത്തി​ന് ഞാ​ൻ അ​വ​രോ​ട് അ​ന്ന് 'സ​ലാം' പ​റ​ഞ്ഞ​പ്പോ​ൾ, 'കൈ​സേ ഹോ' ​എ​ന്ന​വ​ർ ഹി​ന്ദി​യി​ൽ തി​രി​ച്ച് ചോ​ദി​ച്ചു. ഞാ​ൻ ചെ​റു​താ​യി ഒ​ന്നു​ഞെ​ട്ടി. ഞാ​നോ​ർ​ത്തി​രു​ന്ന​ത് അ​വ​ർ അ​റ​ബ് വം​ശ​ജ ആ​ണെ​ന്നാ​ണ്. അ​ത് മ​ന​സ്സി​ലാ​ക്കി അ​വ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു 'ഞാ​ൻ ഇ​ന്ത്യ​ക്കാ​രി​യാ​ണ്. ഹൈ​ദ​രാ​ബാ​ദി​ലാ​ണ് ജ​നി​ച്ച​തും വ​ള​ർ​ന്ന​തും'. കൂ​ടു​ത​ൽ കാ​ര്യ​ങ്ങ​ൾ അ​റി​യാ​നു​ള്ള എ​ന്റെ ജി​ജ്ഞാ​സ​ക്കു​മു​ന്നി​ൽ അ​വ​ർ ത​ന്റെ ഓ​ർ​മ​യു​ടെ ഭാ​ണ്ഡ​ക്കെ​ട്ടു​ത​ന്നെ തു​റ​ക്കു​ക​യാ​യി​രി​ന്നു. ആ​രോ​ടും ഇ​ത്ര​യും കാ​ലം ഒ​ന്നും പ​റ​യാ​ൻ പ​റ്റാ​തി​രു​ന്ന​തി​ന്റെ വി​ങ്ങി​പ്പൊ​ട്ട​ൽ അ​വ​രു​ടെ മു​ഖ​ത്തു​നി​ന്ന് വാ​യി​ച്ചെ​ടു​ക്കാ​ൻ ക​ഴി​ഞ്ഞു.

ഹൈ​ദ​രാ​ബാ​ദി​ൽ​നി​ന്ന് ഏ​ക​ദേ​ശം 80 കി​ലോ​മീ​റ്റ​ർ മാ​റി​യാ​യി​രു​ന്നു ലൈ​ല​യു​ടെ ഗ്രാ​മം. സാ​മ്പ​ത്തി​ക​മാ​യി അ​ത്ര മെ​ച്ച​പ്പെ​ട്ട​ത​ല്ലെ​ങ്കി​ലും സ​ന്തോ​ഷ​ത്തോ​ടെ ജീ​വി​തം ക​ഴി​ഞ്ഞു​കൂ​ടു​ന്ന കു​ടും​ബം. വീ​ട്ടി​ലെ മൂ​ത്ത കു​ട്ടി. ഇ​ള​യ​ത് നാ​ലു​പേ​ർ വേ​റെ. ക​ളി​യും ചി​രി​യു​മാ​യി ഓ​ടി​ച്ചാ​ടി ന​ട​ന്ന ചെ​റു​പ്പം. അ​ങ്ങ​നെ​യി​രി​ക്കെ അ​ച്ഛ​ന്‍റെ കൂ​ട്ടു​കാ​ര​ൻ കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന ആ​ലോ​ച​ന വി​വാ​ഹ​ത്തി​ൽ അ​വ​സാ​നി​ച്ചു.

അ​ങ്ങ​നെ പ​തി​നെ​ട്ടാം വ​യ​സ്സി​ൽ അ​റ​ബി​യു​ടെ കൂ​ടെ ക​പ്പ​ൽ ക​യ​റി ഇ​ങ്ങെ​ത്തി. പി​ന്നീ​ട് ര​ണ്ടോ മൂ​ന്നോ ത​വ​ണ മാ​ത്രം നാ​ട്ടി​ൽ പോ​യി വ​ന്നു. ഒ​രു​പാ​ട് വ​ർ​ഷ​ങ്ങ​ൾ​ക്കു​മു​മ്പാ​ണ് അ​വ​സാ​ന​മാ​യി പോ​യ​ത്. നാ​ട്ടി​ൽ ന​ട​ന്ന വി​വാ​ഹ​ങ്ങ​ളും മ​ര​ണ​ങ്ങ​ളും കു​റെ ക​ഴി​ഞ്ഞാ​ണ് അ​റി​യു​ക. പി​ന്നെ പോ​യി​ട്ടെ​ന്ത് കാ​ര്യം. അ​തു​കൊ​ണ്ട് പോ​കാ​റി​ല്ല.കു​റെ കാ​ല​ങ്ങ​ളാ​യി ആ​രും അ​റി​യി​ക്കാ​റു​മി​ല്ല. ഇ​തി​നി​ട​യി​ൽ അ​ച്ഛ​നും അ​മ്മ​യും മ​ര​ണ​പ്പെ​ട്ടു. വി​വാ​ഹം ക​ഴി​ച്ചു​കൊ​ണ്ടു​വ​ന്ന അ​റ​ബി ന​ല്ല മ​നു​ഷ്യ​നാ​യി​രു​ന്നു. എ​ങ്കി​ലും ബ​ന്ധു​ക്ക​ൾ കു​റ​വാ​ണ്. ഒ​രു മ​ക​ളു​ണ്ടാ​യി അ​ധി​കം വൈ​കാ​തെ അ​ദ്ദേ​ഹം മ​ര​ണ​പ്പെ​ട്ടു. പി​ന്നീ​ട​ങ്ങോ​ട്ട് ഒ​റ്റ​പ്പെ​ട​ലി​ന്റെ നാ​ളു​ക​ൾ. പി​റ​ന്ന നാ​ട്ടി​ൽ വീ​ട്ടു​കാ​രും ബ​ന്ധു​ക്ക​ളു​മാ​യി ആ​രൊ​ക്കെ ബാ​ക്കി​യു​ണ്ടെ​ന്നും അ​റി​യി​ല്ല. ഒ​രു ദീ​ർ​ഘ​നി​ശ്വാ​സ​ത്തോ​ടെ അ​വ​ർ പ​റ​ഞ്ഞു​നി​ർ​ത്തി.

‘ഓ ​വൈ​കി...’ വാ​ച്ച് നോ​ക്കി ഞാ​ൻ പെ​ട്ടെ​ന്ന് കാ​റി​ന​ടു​ത്തേ​ക്ക് ന​ട​ന്നു. ‘പി​ന്നെ​ക്കാ​ണാം...’ എ​ന്നു പ​റ​ഞ്ഞു​പി​രി​ഞ്ഞു. പി​ന്നീ​ടെ​പ്പോ​ൾ ക​ണ്ടാ​ലും ചെ​റി​യ കു​ശ​ലാ​ന്വേ​ഷ​ണ​ങ്ങ​ൾ ന​ട​ത്താ​റു​ണ്ടാ​യി​രി​ന്നു. ക​ഴി​ഞ്ഞ കു​റ​ച്ചു​ദി​സ​ങ്ങ​ളാ​യി അ​വ​രെ കാ​ണു​മ്പോ​ൾ വ​ല്ലാ​തെ ഷീ​ണി​ച്ച​തു​പോ​ലെ തോ​ന്നി. ‘എ​ല്ലാം ശ​രി​യാ​വും’ എ​ന്ന​വ​ർ അ​വ​സാ​നം ക​ണ്ട​പ്പോ​ൾ പ​റ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.‘നി​ങ്ങ​ളെ​വി​ടെ​യാ..​ചാ​യ ത​ണു​ത്തു​പോ​കും’ ഭാ​ര്യ​യു​ടെ ചോ​ദ്യം കേ​ട്ട് ഞാ​ൻ ചി​ന്ത​ക​ളി​ൽ​നി​ന്ന് ഉ​ണ​ർ​ന്നു. 'എ​വി​ടെ​യോ ജ​നി​ച്ച് എ​വി​ടെ​യോ മ​രി​ച്ച​ട​ക്ക​പ്പെ​ട്ട ആ ​പാ​വം സ്ത്രീ​യു​ടെ മു​ഖം മ​ന​സ്സി​ൽ ഒ​രു ദുഃ​ഖ​മാ​യി മാ​റാ​തെ നി​ന്നു. നാ​ട്ടി​ൽ​നി​ന്ന് ആ​രെ​ങ്കി​ലും വ​ന്നു​കാ​ണു​മോ, ആ​രെ​ങ്കി​ലും വ​രാ​നു​ണ്ടോ? അ​ങ്ങ​നെ പ​ല ചി​ന്ത​ക​ൾ... കൈ​യി​ൽ ചാ​യ​ക്ക​പ്പു​മെ​ടു​ത്തു ഞാ​ൻ ക​സേ​ര​യി​ലേ​ക്ക് ചാ​ഞ്ഞി​രു​ന്നു.