ഇൻക്വസ്റ്റ്

മേശമേൽ നിൻ

മുറിച്ചിട്ട കൈത്തലം

കാക്ക കൊത്തി-

വലിക്കും കവിതകൾ

ചോരകെട്ടി-

ത്തിണർത്ത

നിലത്തതിൽ

പാലമുണ്ടാക്കി

നീങ്ങുന്നെറുമ്പുകൾ...

പോയ രാത്രിയി-

ലെന്തായിരുന്നു,

നീയടച്ച

മുറിയാർ തുറന്നു?

ഒച്ചയൊന്നും

പുറത്തു കേട്ടില്ല,

കത്തി താഴ്ത്തിയ-

താരായിരിക്കും...

നീ തനിച്ചാ-

യിരുന്നു, തഴുതിട്ട

വാതിലായിരു-

ന്നെപ്പൊഴും

ജീവിതം...

കൂട്ടുചേരാ-

നറച്ചു നീ,

ചുറ്റിലും,

കോട്ടകെട്ടി-

യടച്ചു നീ

രാപ്പകൽ...

പിന്നെയാ-

രെന്തകത്തു

കടന്നു;

കൊന്നു നിന്നെ-

യരുംകൊല,

ആരും

കണ്ടവരില്ല,

ഇങ്ങനെ തീർക്കുവാ-

നില്ല വൈരാഗ്യ-

മാർക്കും,

ഒരുത്തനും;

ചെയ്തതില്ലപ-

രാധമൊരാളോടും...

എന്തിനായിരു-

ന്നിത്രമേൽ

ക്രൂരത.

വാതിലുണ്ടു

തഴുതിട്ടതേ പടി,

ആരുമുള്ളിൽ

കടന്നമട്ടല്ല-

ഇല്ല മറ്റു

വിരലടയാളം

നിന്റെയല്ലാതെ-

യെങ്ങും,

തലേണയിൽ

നിന്റെ മാത്ര-

മുണങ്ങിയ

ഗദ്ഗദം.

ചൂഴ്ന്നെടുത്ത നിൻ

കണ്ണുകൾ

മെത്തമേൽ,

വാർന്നെറിഞ്ഞ

നിൻ

മാംസമെമ്പാടും.

നിൻ നഖങ്ങളിൽ

നിന്റെ ത്വക്-

കോശങ്ങൾ,

ചോരയൊട്ടി-

പ്പിടിച്ച തലമുടി

എന്തിനായിരു-

ന്നിത്രയ്ക്കു

ക്രൂരത-

നിന്റെ പ്രേത-

വിചാരണ-

പ്പത്രത്തിൽ

ഇങ്ങനെ കുറി-

ച്ചൊപ്പുവയ്ക്കട്ടെ ഞാൻ...

കൊന്നതു മറ്റൊ-

രാളല്ല, രാത്രിയിൽ

നിന്നെ നിൻ ശത്രു,

നീ തന്നെ

കൊന്നു...

തക്കമോർത്തും

പതുങ്ങിപ്പരുങ്ങിയു-

മൊപ്പമുണ്ടായി നീ

നിനക്കെപ്പൊഴും...

മേശമേൽ നിൻ

മുറിച്ചിട്ട

കൈത്തലം,

കാക്ക കൊത്തി

വലിച്ച

കവിതകൾ...

താഴെ വീണു

തളംകെട്ടി രക്തം...

തോളിൽ നിൻ

ശവമേറ്റി നിശ്ശബ്ദം...

പാലമുണ്ടാക്കി

നീങ്ങുന്നെറുമ്പുകൾ...