'രക്തത്തിൽ കുളിച്ച പിങ്ക്‌ നിറമുള്ള കിടക്ക, അതിലാകെ മുടിയിഴകൾ പറ്റിപ്പിടിച്ചു കിടപ്പുണ്ടായിരുന്നു, അത്‌ അവളുടെ കിടക്കയായിരുന്നു'; കവിതയിലെ വരികളെന്നപോലെ, പർണിയയുടെ ജീവിതവും എരിഞ്ഞൊടുങ്ങി

ആ ​ക​വി​ത​യി​ലെ വ​രി​ക​ളെ​ന്ന​പോ​ലെ, പ​ർ​ണി​യ​യു​ടെ ജീ​വി​ത​വും എ​രി​ഞ്ഞൊ​ടു​ങ്ങി. ‘ഞാ​ൻ എ​രി​യു​ന്നു, ഞാ​ൻ മാ​യു​ന്നു’​വെ​ന്ന് കു​റി​ച്ച് ഇ​റാ​നി​യ​ൻ ജ​ന​ത​യു​ടെ വേ​ദ​ന​യും രോ​ഷ​വും പ​ക​ർ​ത്തി​യ ക​വി പ​ർ​ണി​യ അ​ബ്ബാ​സി ഇ​സ്രാ​യേ​ൽ വ്യോ​മാ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ൽ കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ട​ത് ദി​വ​സ​ങ്ങ​ൾ​ക്ക് മു​മ്പാ​ണ്.

തെ​ഹ്റാ​നി​ൽ അ​വ​ർ താ​മ​സി​ച്ചി​രു​ന്ന ഫ്ലാ​റ്റി​നു​നേ​രെ​യു​ണ്ടാ​യ ആ​ക്ര​മ​ണ​ത്തി​ൽ 24 കാ​രി​യാ​യ പ​ർ​ണി​യ​യും പി​താ​വും മാ​താ​വും സ​ഹോ​ദ​ര​നും കൊ​ല്ല​പ്പെ​ട്ടു. പ​ർ​ണി​യ​യു​ടെ കൂ​ട്ടു​കാ​രി മ​റി​യ​മി​ന്റെ വാ​ക്കു​ക​ൾ ഇ​പ്പോ​ൾ സ​മൂ​ഹ​മാ​ധ്യ​മ​ങ്ങ​ളി​ൽ ഒ​രു നോ​വാ​യി വാ​യി​ക്ക​പ്പെ​ട്ടു​കൊ​ണ്ടി​രി​ക്കു​ന്നു:

‘ര​ക്ത​ത്തി​ൽ കു​ളി​ച്ച പി​ങ്ക്‌ നി​റ​മു​ള്ള കി​ട​ക്ക ഞാ​ൻ അ​വി​ടെ ക​ണ്ടു. അ​തി​ലാ​കെ മു​ടി​യി​ഴ​ക​ൾ പ​റ്റി​പ്പി​ടി​ച്ചു കി​ട​പ്പു​ണ്ടാ​യി​രു​ന്നു. അ​ത്‌ അ​വ​ളു​ടെ കി​ട​ക്ക​യാ​യി​രു​ന്നു. അ​വ​ളു​ടെ മു​ടി​യും. അ​പ്പോ​ൾ മാ​ത്ര​മാ​ണ്‌ മു​മ്പ്‌ എ​ഴു​തി​യ​തു​പോ​ലെ ‘എ​ന്റെ​യാ​കാ​ശ​ത്തെ നി​ശ​ബ്ദ ന​ക്ഷ​ത്ര​മാ​യി’ അ​വ​ൾ മാ​റി​യെ​ന്ന്‌ ഞാ​ൻ തി​രി​ച്ച​റി​ഞ്ഞ​ത്‌’.

പൊലിയുന്ന താരകം

ഞാ​ൻ ര​ണ്ടാ​ൾ​ക്കും​വേ​ണ്ടി ക​ര​ഞ്ഞു -
നി​ന​ക്കു​വേ​ണ്ടി​യും എ​നി​ക്ക് വേ​ണ്ടി​യും.
എ​ന്റെ ക​ണ്ണീ​ര്
ന​ക്ഷ​ത്ര​ങ്ങ​ൾ​ക്കേ​റ്റ പ്ര​ഹ​ര​ങ്ങ​ളാ​യി
നി​ന്റെ ലോ​ക​ത്ത് സ്വാ​ത​ന്ത്ര്യ​ത്തി​ന്റെ വെ​ളി​ച്ചം
എ​ന്റെ​തി​ൽ നി​ഴ​ലി​നാ​യു​ള്ള അ​ല​ച്ചി​ൽ
ഞാ​നും നീ​യും അ​വ​സാ​നം എ​വി​ടെ​യോ എ​ത്തി​ച്ചേ​രും
അ​വി​ടെ ലോ​ക​ത്തി​ലേ​റ്റ​വും സു​ന്ദ​ര​മാ​യ ക​വി​ത നി​ൽ​ക്കു​ന്നി​ടം
ജീ​വി​ത​ത്തി​ന്റെ മു​റു​മു​റു​ക്ക​ലു​ക​ളെ​ക്കു​റി​ച്ച് നീ​യെ​വി​ടെ​യോ പ​രാ​തി​പ്പെ​ടാ​ൻ തു​ട​ങ്ങും
പ​ക്ഷേ, ഞാ​ൻ അ​വ​സാ​നി​പ്പി​ക്കും
നി​ന്റെ ആ​കാ​ശ​ത്തി​ലെ പൊ​ലി​യു​ന്ന താ​ര​ക​മാ​വും ഞാ​ൻ,
ഒ​രു പു​ക​പോ​ലെ

മൊ​ഴി​മാ​റ്റം: സൗ​മ്യ പി.​എ​ൻ